Tradycja Hajdakhan

Babadżi nauczał, że Karma Yoga była najwyższą jogą w tym wieku. Jednak tradycja Haidakhan zawiera również wiele elementów bhakta jogi, czyli oddania. „Ciężka praca” i „Służba ludzkości” były tym, co Babadżi podkreślał ponad wszystko inne.

Nama dźapa oznacza powtarzanie boskiego imienia, które jest dla ciebie najwyższe. Może to pochodzić z twojej wiary lub tradycji i jest to imię Boga, Bogini lub Wielkiego Ducha, z którym najbardziej rezonujesz. Babadżi nauczał, że nama japa, czyli powtarzanie boskich imion, oczyszcza umysł i zapewnia spokój i skupienie. Nauczał, że najpotężniejszą mantrą, jakiej można używać w tym wieku, jest „Om Namah Shivay”. Jest to podstawowa mantra używana przez wielbicieli Babadżiego.

Japa może mieć różne formy; możesz siedzieć i intonować na paciorkach znanych jako „mala”, które są w zasadzie rodzajem różańca. Możesz także wypowiadać mantry na głos, szeptać je lub śpiewać mantry. Możliwe jest również pisanie mantr. Jednak wolisz robić nama japa, ważne jest, aby robić to szczerze, całym sercem, a da to wielki spokój i spokój. Nama dźapa jest szczególnie ważna w dzisiejszych czasach na świecie, aby zachować spokój i koncentrację.

Aarati to codzienna ceremonia, podczas której uczestnicy śpiewają i składają ofiary boskości. Dosłowne znaczenie Aarati to „to, co usuwa ból”. Aarati zwykle stoi przed świątynią ze zdjęciami, posągami i obrazami Boga/Wielkiego Ducha/Bogini. Dla wielbicieli Babadżiego, zdjęcia i obrazki będą zazwyczaj przedstawiać Sri Babadżiego. Do jednostki należy wybór posągów, zdjęć i innych przedmiotów, które najbardziej rezonują z jej własnym sercem. Talerz aarati zawiera lampę oliwną wykonaną z ghee i knota z waty. Jest też czerwona szmatka i dużo wody. Inne oferowane produkty to kwiaty, perfumy, kadzidło, kamfora, ryż, pasta z drzewa sandałowego (chandan) i pasta cynobrowa (kumkum).

Domowe aarati jest zwykle mniej skomplikowane i prostsze niż aarati świątynne. W publicznej świątyni będą inicjowane murti (posągi z przebudzoną esencją boskości), którymi opiekuje się wyszkolony pujari. Przedmioty w świątyni, takie jak zdjęcia i posągi, są zwykle myte i suszone każdego dnia w ramach rytuału. Ponadto do sanktuarium ofiarowane są perfumy, kwiaty, pożywienie (znane jako „prasad”, czyli pobłogosławiony pokarm), kadzidło i inne przedmioty.

Są to pieśni śpiewane boskości, a śpiewanie bhadżanów i kirtanu przywołuje spokój umysłu i wewnętrzny spokój. Jest to podstawowa część tradycji Haidakhan. Śpiewanie bhadżanów i kirtanów daje człowiekowi spokój i błogość. W Haidakhan Ashrams bhadżany i kirtan odbywają się rano i wieczorem jako część ceremonii aarati.

Ceremonia ognia, czyli jagna, jest dziękczynieniem dla boskości i Matki Ziemi. Kiedy składasz ofiary świętemu ogniu, jest to bezpośrednia droga do boskości, aby czcić lub szanować aspekty boskości, do których dążysz. Havan to głęboko uzdrawiający rytuał, który przynosi wielkie błogosławieństwa ludziom i ziemi.

​

W pismach wedyjskich Agni jest Bogiem ognia i jest postrzegany jako „usta Bogów/Bogiń”. Każda ofiara składana Agni zawiera mantrę, po której następuje słowo „swaha”, co oznacza „ofiaruję boskości”. W wielu częściach świata, zwłaszcza w Indiach i Ameryce Południowej, odprawiane są święte ceremonie ognia, aby błogosławić i promować wzrost plonów. Przeprowadzono badania naukowe, aby pokazać, w jaki sposób ceremonia pożaru może stymulować wzrost upraw i roślin.

Nawaratri to dziewięciodniowe święto świętego ognia ku czci Boskiej Matki. Dosłowne tłumaczenie oznacza „Dziewięć nocy”. Odbywa się wiosną, a także co roku jesienią. Nawaratri rozpoczyna się w nowiu.

Dziewięć dni ma różne aspekty Bogini, które są czczone każdego dnia. Te dziewięć imion nazywa się Nava Durga, co oznacza „9 imion Durgi”. Durga jest Matką Ziemią jak Bogini. Podczas Nawaratri ludzie często wykonują pewne wyrzeczenia, aby wspomóc ich duchowy wzrost. Ten rodzaj oszczędności, czasami określany jako „tapas”, może być tym, co czujesz, że musisz zrobić, np. ślubem milczenia w określonych porach dnia, okresem postu lub zjedzenia tylko jednego posiłku dziennie, czasem rezygnacji palenie lub picie lub powstrzymanie się od kawy lub herbaty. Nie jest to ustalone, każda osoba decyduje, czy zrezygnuje z czegoś lub zrezygnuje z czegoś w ciągu 9 dni.